“Hiçbir şey korkuya dayanan saygı kadar iğrenç değildir.”
Albert Camus
Aynen katılıyorum.
Hayatımızın her alanında rastlayabileceğimiz ve benim de çok ama çok itici bulduğum bir saygı edinme/kazanma türü!
Konumuz iş hayatı olduğuna göre şimdi aile, okul vesaire oralardaki korku bazlı saygıyı bir kenara bırakayım ve iş hayatında görülen bu itici “saygı”ya biraz değineyim.
Ekibindeki elemanlardan yani aslında onu yukarıya veya ileriye taşıyan takım arkadaşlarından saygı görmek için onları korkutan, her fırsatta aba altından sopa gösteren, “güç bende; istersem seni ezer, yok ederim!” sinyalleri veren yöneticilerle çalışma hayatım boyunca maalesef ben de sıkça karşılaştım.
Aslında bu konuda tercih sizin!
Onlar gibi olmak, nefret edilerek saygı gören, görevinden ayrıldığında unutulan, gücü yitirdiğinde itilip – kakılıp alay edilen bir yönetici olmak sizin elinizde.
Ancak, hayranlık duyularak saygı gösterilen ve ekibinin olduğu ortama girdiğinde korku değil aksine herkese güven ve rahatlama hissi yayan bir lider olmak da yine sizin elinizde…
Ve inanın, ikincisinde özetlediğim tarzda bir lider olmak hem daha kalıcı hem de aslında sanıldığından çok daha kolay.